کد مطلب:1595 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:278
احکام کفالت
2331- كفالت آن است كه انسان متعهد شود كه هر وقت طلبكار بدهكار را خواست , به دست او بدهد و به كسی كه این طور متعهد می شود كفیل می گویند.
2332- كـفـالـت در صورتی صحیح است كه كفیل بهر لفظی اگر چه عربی نباشد یا به عملی به طلبكار بـفهماند كه من متعهدم هر وقت بدهكار خود را بخواهی به دست تو بدهم و طلبكار هم قبول نماید و بنابر احـتـیـاط رضایت بدهكار نیز در صحت كفالت معتبر است بلكه احتیاط آن است كه او هم طرف عقد باشد یعنی بدهكار و طلبكار هر دو كفالت را قبول كنند.
2333- كفیل باید بالغ و عاقل باشد و او را در كفالت مجبور نكرده باشند و بتواند كسی را كه كفیل او شده حـاضر نماید , و هم چنین باید سفیه یا مفلس نباشد در صورتی كه حاضر كردن بدهكار مستلزم تصرف در مالش باشد.
2334- یكی از پنج چیز , كفالت را بهم میزند : اول كفیل بدهكار را به دست طلبكار بدهد.
یا او خود تسلیم طلبكار شود.
دوم طلب طلبكار داده شود.
سوم طلبكار از طلب خود بگذرد.
یا آن را به دیگری انتقال دهد.
چهارم بدهكار یا كفیل بمیرد.
پنجم طلبكار كفیل را از كفالت آزاد كند.
2335- اگر كسی به زور بدهكار را از دست طلبكار رها كند , چنانچه طلبكار دسترسی به او نداشته باشد , كسی كه بدهكار را رها كرده , باید او را به دست طلبكار بدهد یا طلب او را بپردازد.